Voordat ik het over het nieuwe jaar ga hebben wil ik nog even terugblikken op kerst. Kerst houdt bij ons in de familie niet zo heel veel in. Wij zijn veel actiever met Sinterklaas. Wel hoort er altijd een ontbijt met kerststol en een diner met de familie bij. Dit jaar had ik zelf geen kerststol gekocht. Wel zag ik ze in de supermarkt liggen, maar de ervaring met dat soort dingen is niet goed. In middels heb ik al een aantal bekende producten hier gekocht, maar telkens kwam ik er toch weer achter dat die Zweden hier van karton houden. Het smaakt ongeveer hetzelfde, maar dan toch met een vleugje karton! Of soms iets meer dan een vleugje… Sev had van zijn familie een heerlijk kerstbrood gekregen van, volgens hem, de beste bakker uit de buurt. Natuurlijk wordt zoiets gedeeld en zo had ik toch nog een beetje echt kerstbrood. Het familie diner heb ik ingewisseld voor een heerlijk diner met mijn internationale vrienden wat zoals al verteld erg goed bevallen was.

Natuurlijk moest deze sfeer behouden blijven. Kerst is toch wel gezellig. En zeker hier in Zweden zit de vreugde van de kortste dag er echt in. Vanaf dan worden hier de dagen weer langer! Veel reden voor gezelligheid. De fika vond ik daar echt een voorbeeld van. We zaten gezellig met een man of twintig rond twee tafels te genieten van een lekkere kop koffie, thee of chocolade melk en er waren allerlei lekkernijen op de tafel gestald. Zo had Thijmen, een andere Nederlandse uitwisselingsstudent, van thuis een echte kerststol en kerstkransjes gekregen. Zo was het toch nog echt vertrouwd voor mij. Het diner dat daarna volgde was Duits. Eén van de Duitsers leek het leuk voor een grote groep iets Duits te maken en had ook ons uitgenodigd. Helemaal verrast kwam ik aan op de tweede verdieping van Junior, want ze hadden de trappenhal van deze ‘flat’ omgetoverd tot een zowaar gezellige eetruimte. Twee tafels, volledig gedekt versiert met kaarsjes en prachtige naambordjes stonden behoorlijk in het midden. De veel te erge TL-verlichting was bedekt met gekleurd papier en aan de lift en muur hing wat kerstversiering. Natuurlijk deden de toch wat leuker geklede studenten het meest. Zowaar echt gezellig daar in die kale flat. Het zelfgebakken brood, gevolgd door veel te veel quiche met sla was heel erg vullend. De gebraden en gevulde appel was eigenlijk te veel. Helaas smaakte deze zo goed dat hij toch gewoon helemaal op kwam. Toen we na even uitbuiken aan de vreselijke afwas begonnen, tja: moet ook gebeuren, kwam iemand anders aan met nog een traditie. Baklava met gelukwensen. Iedereen kreeg een veel te zoete appelflap met daarbij een gelukswens. Totaal gevuld kon ik dit leuke gebaar niet afslaan en vervolgens had ik toch weer een ultiem kerstgevoel. Zo vol dat ik echt een winterslaap kon beginnen!

Tweede kerstdag ging ik met drie vrienden sparerib maken. Een beetje aan geprutst hebben we uiteindelijk het vlees, met wat lekkere gebakken aardappeltjes en een bak rauwkost klaar gekregen. Nog eigenlijk helemaal vol van gister zaten we al snel vol en besloten we maar een klein beetje eis als toetje te nemen. De rest van de avond hebben we wat gekaart bij een vriendin die de dag erop zou vertrekken…

De rest van de week was vrij rustig. Natuurlijk opruimen van de kerstchaos en er moest ook gestudeerd worden. Mooi, want er moest ook veel radio geluisterd worden. Via mijn laptop heb ik zo heerlijk de Top 2000 kunnen volgen. Een Duitse vriendin vond dit zelf ook een leuke lijst en zo hebben we een paar avonden samen zitten luisteren. Drankje erbij, kaartje leggen en natuurlijk lekker kletsen tot diep in de nacht.

Ook stond deze ‘tussenweek’ voor mij in een Chinees thema. Aziaten zijn hier vrij gesloten. Voor Jan geen probleem, maar ik heb er niet veel contact mee. Ze zullen niet naar mij toe komen en als ik een gesprek begin is het erg lastig te communiceren. Met uitzondering van Zhiwen, een erg spontane Chinese meid die ik al eerder had laten kennismaken met de Nederlandse ‘Hutspot’. In ruil zou ze met mij een keer een gemakkelijke Chinese maaltijd koken. Deze belofte losten ze afgelopen week in. Samen vertrokken we naar een aantal Chinese en Arabische winkeltjes om boodschappen te doen. We hadden besloten iets simpels te maken, zodat ik dit later zelf ook kon maken als het mij beviel. Dit sprak mij erg aan, want de paar keer dat ik meegegeten heb met Jinson en zijn vrienden beviel me dat heel erg! Goed, we begonnen met het kopen van groenten enzo. Na iets van vijf verschillende groenten die ik niet kende gaf ik de moet al op om zoiets zelf nog eens na te gaan maken. In de keuken pakte ze uit haar tas nog even een arsenaal aan kruiden, speciaal meegenomen vanuit China. Het zou dus niets worden als ik het zelf wilde proberen. Het koken was op zich niet zo moeilijk, maar wel bijzonder. Ze pakte een ‘champignon’ uit een doosje zo groot als twee dobbelstenen en deed in wat water om te koken. Deze champignon nam al het water in zich op en vulde na een kwartiertje de hele pan! Even opbakken met een eitje en wat zout liet dat al heel erg goed smaken! De dag erop werd ik uitgenodigd om met een groep Chinezen ‘Hotpot’ te eten. Voor mij was al bekend dat Jinson en zijn vrienden graag pittig eten, dus als zij een gerecht ‘hot’ noemen wil ik eigenlijk niet eens weten hoe pittig het zou worden. Tijdens de voorbereidingen liep ons huis vol. Een 15 tot 20 Chinezen namen deel aan deze feestmaaltijd. Een charmante dame was bezig om wat kruiden in een beetje olie te bakken. Ze pakte een grote pan water en mikte deze bij de duidelijk hete pan met kruiden. De hele keuken rook naar de kruiden. Zo erg dat Vincent en ik meteen begonnen te kuchen. Dit was zo erg dat het helemaal op onze luchtwegen sloeg. Gelukkig waren wij niet de enige, ook enkele anderen waren het er duidelijk niet mee eens. Even later bleek dat we gingen iets gingen doen wat lijkt op fonduen. Het soepje van kruiden en water werd warm gehouden, hier werden dan groenten bij gestopt en zodra het geheel weer kookte konden we het eten. Een lekkere frisse krab-stick werd zo wel heel erg pittig! Voor mij misschien iets te pittig, maar het smaakte toch erg goed. Op tafel lag komkommer, tomaat, rettich en nog veel meer klaar. Om mijn mond een beetje te blussen pikte ik soms een rauw stukje komkommer of rettich van de tafel. Hier werd ik wel raar bij aan gekeken, want blijkbaar kennen ze dat in China niet. Rauwe groente eten… Sla! Ik vond het in ieder geval erg lekker. Als laatst wil ik nog even de glasvezel noemen. Er waren wat noodles die gemaakt bleken te zijn van aardappelzetmeel. Deze zagen er zilver/doorzichtig uit, net zoals een glasvezelkabel. Ik vond ze niet heel erg goed smaken, plastic was wat in me op kwam. Een avond vol lekkernijen veel te heet gemaakt, maar zo heb ik wel weer zo veel nieuwe dingen gegeten! Een maaltijd voor een Erasmus student.

De dag erop kreeg ik een sms’je van Zhiwen, ze voelde zich niet zo lekker en zou thuis blijven. Ook had ze geen zin om te koken en dus had ze mijn ‘Hutspot’ recept er bij gepakt en dat klaar gemaakt. Volgens haar was het zo simpel dat het haar goed gelukt was. Haar moeder vond het minder, veel te simpel, maar Zhiwen was er heel gelukkig mee. Toch blij dat ik dan een onze cultuur tot diep in China heb weten te krijgen!

En toen was het natuurlijk al weer oudjaar. Waarom noemen ze dat in het Engels ‘New years eve’? Heel verwarrend! Maar goed, Koen en ik zouden die dag oliebollen maken. Na lang getwijfeld te hebben toch maar besloten om het te gaan proberen. We hebben hier geen frietuur, dus het zou moeilijk worden de olie op een goede temperatuur te krijgen, en misschien wel belangrijker, hem daar te houden! Door een pan olie op een kookplaat te zetten zouden we eens kijken of het lukte. Toen het recept nog, bleek ook niet zo gemakkelijk. Zelf had ik nog nooit oliebollen gemaakt helemaal vanuit de losse ingrediënten (met dank aan dr oetker!) en Koen kwam ook niet verder dan het kijken naar zijn moeder. Gelukkig wist pap mij wel te helpen en zo begonnen we om twee uur met de boodschappen. Twee kilo? Of gewoon verdubbelen. Tjah, melk koop je per liter, bloem hadden we al genoeg, eieren gaan per zes, boter ook per te veel, dus waarom niet voor veel gaan? Er zijn hier immers genoeg studenten om ons te helpen met opeten van die dingen. Dus thuis gekomen zouden we ongeveer vier kilo deeg gaan omtoveren in ongeveer honderd bollen als alles goed zou gaan. Na geleerd te hebben van onze fouten was de vierde oliebol te eten. Toen de eerste echt goede eruit kwamen ben ik maar een rondje door het huis gelopen om de bewoners boven ons wat aan te bieden en natuurlijk ook de studenten die daar weer boven wonen. Zelf aten we ongans, want het zou immers ook ons avondeten worden. Om negen uur wilde we bij ons eerste Nieuwjaars feestje zijn. Uiteindelijk waren we rond acht uur klaar met bakken en zijn toen snel gaan opruimen en inpakken. Twee zakken oliebollen en natuurlijk wat drank gingen we richting de feestjes.

Aangekomen gingen we rond met een zak oliebollen zodat we meteen al een halve zak kwijt waren. Zelf had ik al helemaal genoeg van die dingen maar gelukkig vond de rest ze wel erg lekker. Toen Mels ook met oliebollen naar beneden kwam moesten we natuurlijk een vergelijkend waren onderzoek doen. Hij had het duidelijk vaker gedaan en die zagen er dan ook veel beter uit. Toch vond ik de onze veel beter smaken! Zal ook niet anders, we waren er dus meer dan zes uur mee bezig geweest…

Rond half elf gingen we door naar het volgende feestje. Ook hier gingen we natuurlijk met de zak rond en zo genoten er nog veel meer van onze lekkere Oliebollen. Slechts enkele waren over en die stopte ik snel terug in de zak zodat ik er later op de avond nog één zou hebben. Hoewel het daar erg gezellig was wilde we allemaal toch naar het centrum toe om de jaarwisseling te zien. Zo gingen we met de hele groep richting het centrum.

Duidelijk dat op het marktplein iets ging gebeuren, want daar stond zowat alle jeugd van Västerås. We liepen door op zoek naar een mooi plekje midden op het plein om het vuurwerk goed te kunnen zien. Zoals verwacht waren de meeste mensen straal bezopen en gebeurde er gekke dingen. Het rustige Zweedse volk was totaal gek geworden. Zeker tien politieman liepen daar rond en er werden al hier en daar wat mensen meegenomen. Vuurwerk werd vanuit de drukke menigte gewoon afgeschoten en verschillende pijlen ontplofte midden tussen de mensen! Echt een gekken werk, maar ik vond het heerlijk! Toen het dan echt 0:00 was gingen de mensen helemaal gek. Iedereen begon elkaar te zoenen, echt iedereen en overal kwamen flessen drank tevoorschijn. Binnen de ring, en dus in het centrum, mag niet gedronken worden. Nu leek iedereen echter te drinken en zo deden wij de rest maar na en sloegen ook een fles champagne aan. Na iedereen een goed nieuw jaar gewenst te hebben en met een aantal Zweden gesproken te hebben zijn we terug gegaan naar het warme feestje waar ik heel blij was dat ik nog een paar oliebollen over had. Het was daar nog zeker gezellig, maar rond 3 uur besloten de meesten te vertrekken en zo ben ik daarna ook maar richting huis gegaan. De volgende dag werd ik wakker en wist ik dat ik een oliebol te veel gegeten had. Of misschien meerdere… Ach ja, ze smaakten toen erg goed!

Er zijn in middels al wat mensen terug gekomen van een bezoek aan hun ouders en al een paar keer heb ik gehoord dat ze bij terugkomst heel erg moesten wennen aan de drukte en chaos in hun thuisstad. Het is hier zo heerlijk rustig dat thuis komen dus echt bijkomen was! Ook was er meer dan één die vertelde dat ze het thuis maar veel kouder vond dan hier. Hoewel er hier voor overmorgen toch -14 is voorspeld, voelen zulke temperaturen dus minder koud aan dan wat er in Nederland en Duitsland is op het moment.

Morgen komt Koen dan aan en is het gedaan met mijn vrijheid. Moet ik hem gaan vermaken… Nee, lijkt me erg gezellig. Eindelijk weer een reden om leuke dingen te doen. Nog een keer langs de bezienswaardigheden van Västerås die nu natuurlijk helemaal wit zijn, in tegenstelling tot de laatste keer dat ik daar was. En natuurlijk een cruise naar Riga! De laatste cruise, maar niet mijn laatste trip. Volgende week is Koen dus hier, de week daarna is het tentamens maken en inpakken en vervolgens Nog langs Julian in Denemarken om daarna pas richting Nederland te keren. Dus ik ga nog twee landen bezoeken waar ik nog niet eerder geweest ben!

Nog drie weken en dan ben ik weer ‘home sweet home’ dus ik kan al bijna zeggen: