Het is alweer ruim een week geleden dat ik iets van mij heb laten horen, maar ik heb deze week natuurlijk niet stil gezeten. De paar dagen die ik gemist had door naar Lapland te gaan moesten natuurlijk ingehaald worden en ik moest ook meteen klaarmaken voor mijn volgende trip.

Het einde komt dichter en dichterbij. Zaterdag gaf Angel (Spanjaard) een feestje omdat hij zijn practicum in Eskilstuna had afgerond. Vanaf nu hoefde hij niet meer om zes uur op, wat natuurlijk meer dan reden genoeg is voor een feestje. Veel mensen hadden, net als ik, iets mee genomen om van onze vrienden een herinnering achter te laten. Ik heb een Zweedse vlag waar ze met markers iets op ‘moeten’ schrijven. Zo heeft iemand een boek met lege bladzijde gekocht, gaan er verschillende ‘IC-Student t-shirts’ rond en heeft Didi een agenda van hier die gevuld wordt met stukjes. Op dit feestje was dit ook wel de trend. Veel tekenen en lekker sentimenteel lopen prutsen. Zeker leuk om te zien dat ik niet de enige ben die veel taalfouten maakt. Wat ook op viel was dat er veel mensen miste op dat feestje. Zo veel mensen zitten thuis voor kerst. Of proberen daar in ieder geval te komen, want zoals iedereen wel bekend zou zijn vliegen veel vluchten niet. Hier in Zweden weten ze wat sneeuw is en kunnen de meeste vluchten gewoon door. Helaas kunnen de vliegtuigen niet hier komen, of niet vertrekken omdat ze nergens kunnen landen. Zweden leeft met sneeuw en die weten wat er gedaan moet worden. Zo las ik een mooi artikel uit een Duitse krant waarin verteld werd dat de ‘vegers’ van een groot vliegveld, hier op Arlanda (Stockholm) werden opgeleid om efficiënter te kunnen vegen. In Arlanda kost het maar acht minuten om een baan schoon te krijgen zodat een vliegtuig kan landen of vertrekken. Acht minuten! Hulde voor Zweden.

Dinsdag had ik mijn laatste college hier in Zweden. Dat betekend dat ik alleen nog mijn tentamen en presentatie moet doen, en dan klaar ben. Nu moet ik voor die tijd natuurlijk nog wel mijn project af ronden en leren voor het tentamen. Het is dus nog echt alleen de eindjes aan elkaar knopen.

Woensdag vertrokken Koen, Martin, Eva en ik richting Tallinn. Vrij goedkoop hadden we een cabine gekocht om ’s nachts naar Tallinn te varen, daar dan overdag te blijven, en vervolgens de nacht erop weer terug te gaan. Eten op de boot is vrij duur, dus we hadden allemaal gewoon zelf iets simpels mee genomen. Ook vond ik dit een mooi moment om de restjes van mijn drank op te drinken. Met zijn vieren hadden we het in onze cabine best gezellig. Beetje kletsen, beetje drinken, beetje genieten van rust. Ook hebben we wat uurtjes doorgebracht bij karaoke, live band en ander amusement. Best prima, maar al die oude mensen konden er niet echt een feestje van maken. Gelukkig opende om twaalf uur de disco, maar ook daar was niet heel veel te doen. Er waren gewoon veel te weinig studenten aan boord.

’s Ochtends zouden we om tien uur aanleggen en dan op naar de oude stad. Koen en ik stonden om tien uur klaar om te vertrekken, helaas was ons gezelschap te laf om op te staan en zo moesten we die echt het bed uit trekken voor we konden vertrekken. Eenmaal buiten gekomen bleek het ook daar gewoon steen koud te zijn. De stad zelf stelt echt geen reed voor. Gewoon een lelijke geïndustrialiseerde stad. Gelukkig is het oude deel wel mooi. Een stadsmuur met torens die nog echt in goede staat is geeft samen met de sneeuw toch wel een betoverend plaatje. Één van de torens was veranderd in een atelier. Toen we door de deur naar binnen keken vroeg een vrouw van binnen of we niet binnen wilde komen. De onderste verdieping zag er vooral verbouwd uit en wij wilde de toren zien en dus gaven we dit argument en wilde door lopen. De vrouw nodigde ons uit om mee naar boven te komen, maar kon niet zeggen wat daar was. Nieuwsgierig als we waren liepen we toch maar mee. De stalen wenteltrap naar de eerste verdieping was denk ik niet origineel, maar de stenen trappen, smalle gangetje en de grote ronde kamer op de vierde verdieping leken toch wel nog origineel. Super gaaf om vanuit die toren, door de smalle, lange ramen naar buiten te kijken. Verder zijn er een paar interessante kerken en andere gebouwen. Helaas geldt hier hetzelfde als in Zweden. Alles is open in de zomer, maar in de winter valt er bijna niets te doen. Na een paar uur zijn we maar even een McDonalds ingelopen om op te warmen en wat te eten. Martin had helemaal zin in een Happy-Meal gekregen en zo blij als een klein kind kwam hij terug met zijn verrassingspakket. Na een uurtje zijn we weer lekker verder gaan slenteren… In deze kou vind ik het toch echt fijner om een beetje door te lopen. Helaas vond de rest het fijner om te zeuren dat het koud is en rustig door te slenteren… Ach ja, je bent niet alleen hea? Toen het donker begon te worden zijn we nog even vlug langs een supermarkt gelopen om wat inkopen voor de avond te doen en vervolgens terug naar de boot.

Na een heerlijke siësta hebben we wat gegeten en zijn naar het amusement gaan kijken. De sfeer op de boot was deze avond duidelijk beter. We hadden een relaxed bankje vlak bij het podium en zo konden we de danseressen en bandje goed zien. Zo hadden we een erg relaxed begin van de avond. Toen het hele gedans voorbij was gingen we naar de disco. Hier was het duidelijk gezelliger dan de vorige avond. Helaas was het feest van korte duur voor mij. Twee, ik denk russen, begonnen met elkaar te vechten vlakbij waar ik en Koen stonden. We grijpen meteen in toen die gasten wat rustiger leken gaf één mij ineens een kopstoot vol op de neus… Die had ik niet zien aankomen. Ik maar rustig terug naar onze cabine gelopen en zo het bloeden proberen te stelpen. Toen dit aardig gelukt was kwam ook Koen terug en die had het briljante idee om even ijs te gaan regelen bij de eerste hulp. Vlak bij onze cabine zat een EHBO-post en daar zijn we maar even langs gegaan. Na een lang gesprek waarin wij duidelijk wilde maken dat alles prima is, maar dat we alleen ijs zochten bleek dat hij helemaal geen ijs had. Dit moesten we bij de disco halen… Dit bleek achteraf helemaal niet zo gemakkelijk, want daar wilde ze het niet mee geven. Na lang zeuren kreeg Koen dan toch drie blokjes mee. Zo lag ik al voor drieën in bed, proberen wat te slapen. Toch jammer dat de reis zo moest eindigen.

Gisteren was dan de kerstmaaltijd op kerst-avond die mede ik georganiseerd had. Of organiseren… Ik had een ruimte geregeld, op facebook een event gemaakt en tegen iedereen gezegd dat ze iets te eten en te drinken mee moesten nemen. Veel hoefde er dus niet te gebeuren. Toen wij terug kwamen van de cruise was het alweer twee uur. Vlug ben ik toen maar fruit gaan snijden om zo een simpele, maar erg lekkere, bowl te maken. Vervolgens even mijn spullen rustig uitgepakt en daarna alweer richting de zaal om wat kaarsjes aan te steken, muziek te regelen en te tafels en stoelen klaar te zetten. Het eten was erg lekker, en erg divers. We waren met een man of 50 en ik denk dat we zeker twintig verschillende nationaliteiten hadden en daarmee ook net zo veel verschillende gerechten. Het meeste smaakte erg goed en zo hadden we al snel een volle buik. Het was erg gezellig en zo werd het toch nog een erg geslaagde kerstmaaltijd met vrienden.

Vanmiddag was dan de lijst gestart. Natuurlijk heb ik hier, vanuit Zweden, via de webradio de aftrap van het gezelligste radioprogramma gevolgd. Heerlijk wakker worden op deze manier. Deze kerst zit ik niet thuis met mijn familie zoals ik tot nu toe eigenlijk altijd heb gedaan. Gister, toen Severin een kerststol uitpakte, moest ik toch wel een beetje het traditionele en vertrouwde missen. Gelukkig doet de bekende tune van Tommy (the Who) toch wonderen en voel ik me weer helemaal thuis. Dit gaat nog een gezellige week worden!

Later op de middag hebben we met een groepje een kerst-fika en daarna ga ik door naar Junior (studentenaccommodatie) om daar met een groep een echte Duitse kerstmaaltijd te eten. Zondag waarschijnlijk bij een andere accommodatie eten. Daarna een weekje knallen om me voor te bereiden op de tentamens, want de week erop krijg ik weer visite en dan willen we natuurlijk niet te veel hoeven leren.

Iedereen nog een erg goed kerstfeest en aangezien ik voor Nieuwjaar waarschijnlijk niets meer laat horen ook alvast een goede jaarwisseling gewenst!

God jul och gott nytt år!