De tentamens zijn nu al een flinke poos achter de rug. Al bijna vergeten zo lang geleden. Echter denk ik er de laatste dagen steeds vaker aan, want ik het mijn cijfers nog steeds niet terug! Afgelopen week dan ook maar een docent gemaild en die vertelde me dat we ze waarschijnlijk volgende week te horen kregen. Hoe erg ik ook wil dat het langer duurt: het einde komt er aan. Ergens in januari moet ik weer terug richting Nederland. De precieze terugreis kan ik nog niet boeken aangezien ik niet weet of ik een herkansing moet maken. Die herkansing valt nadat ik mijn kamersleutels moet inleveren, dus dat gaat dan nog leuk worden.

Het einde mag er dan aan komen, maar we gaan nog een hoop leuke dingen doen! In middels snap ik het allemaal een beetje en zijn we maximaal aan het genieten van het leven hier. Zo zijn we dinsdag met een groep wezen Paintballen met een groep, woensdag een Tsjechische film gezien met een grote groep, donderdag geholpen bij het houden van een quize avond in de pub van Kåren.

Vrijdag avond had ik een vriendin zo ver gekregen dat ze voor mij een echte Indische maaltijd voor mij ging maken. Tijdens Diwali, het Indische feest van even geleden, had zij mij van alles verteld over het eten. Jammer dat het eten daar volgens haar niet goed was. De ‘grote’ keuken hier is veel beter dan haar twee pits vakantiefornuisje, dus kwam ze met haar zakjes kruiden naar mij toe. De rest van de ingrediënten had ik al hier en zo begonnen we op tijd met koken. Op tijd in Indische begrippen, want het was inmiddels al acht uur geweest. Wat vinden die Indiërs wassen toch fijn zeg. Zelf was ik nooit de rijst voor ik het kook. Nou, dat moest van haar dus wel. Net zoals de uien, de kipfiletjes en de tomaten. Om een saus te maken moesten de tomaten en uien erg klein gesneden worden. Ik ben geen chef-kok, dus ik was daar wel een beetje mee aan het pielen om ze zo klein mogelijk te maken. Bang dat ik in mijn vingers snee nam Bhavya het mes over om vervolgens binnen twee minuten haar vinger open te halen. Pleistertje doet wonderen en zo mocht ik het snijwerk dan toch afmaken! De kruiden gingen door de saus en zo begon de keuken heerlijke te ruiken. Even een vingertje in de saus als voorproevertje. Kanonnen! Nu wist ik ineens weer waarom Indisch eten een uitdaging is, dat was goed heet zeg! Toen het eten tegen half tien dan klaar was gingen we aan tafel om te eten. Ik toch maar een beetje frisse yoghurt door mijn sausje gedaan om het dragelijk te maken. En wat was dat een heerlijk eten zeg!

Gister was het weer een beetje gaan sneeuwen en ik besloot samen met Sev, mijn buurman, richting het eiland ‘Björnö’ te gaan. Hier kun je erg mooi door de bossen en langs het water lopen. Beetje frisse lucht doet iedereen goed en we hadden toch zeker nog 2,5 uur daglicht voor de boeg! Toen er nog geen sneeuw was koste het ongeveer een half uur om naar dat eiland te fietsen. Nu deden we daar gewoon net zo lang over. De straten zijn prima schoon en overal strooien ze met grind. Deze steentjes bevriezen gewoon lekker mee in dat water en zo zorgen ze dat er toch nog grip is op dat gladde ijs. Ook voor platgestampte sneeuw geldt hetzelfde, werkt echt goed! Op het eiland aangekomen de fietsen neergezet en lekker een ronde gewandeld van een uurtje. Het bos had echt een typisch kerstsfeer. Echt koud was het niet, besneeuwd, maar nog steeds was het groen van de bomen goed zichtbaar. Erg mooi. En even later kwamen er nog twee reeën voorbij. Alsof we echt in de natuur zaten. Ow wacht, Zweden is één en al natuur!

Kerst komt dichterbij en zo ook de activiteiten die daar aan vooraf gaan. De lapland trip staat natuurlijk al een tijdje op de planning, maar nu zijn we ook bezig met een afscheid ‘feestje’, kerstdiner en een tripje naar de kerstmarkt in skansen (historisch openluchtmuseum in Stockholm). Voor het kerstdiner zijn we van plan om met een groep van 50 internationale studenten bij elkaar te komen, iedereen maakt gewoon iets klaar zodat we allemaal voor weinig moeite toch een gezellige gezamenlijke kerstavond hebben.

Zaterdag is er een floorball toernooi. Dan gaan we eens een echte wedstrijd spelen in mijn ‘nieuwe’ sport. Bijna elke maandag en woensdag ben ik in de gymzaal te vinden om daar ijshockey op schoenen te spelen. Nu maar eens kijken of wij als Fadders nog een balletje kunnen slaan. Echt resultaat verwacht ik niet, maar plezier gaan we zeker hebben! Dit betekend ook dat ik nog maar één vrij weekend heb dit jaar. Gelukkig ben ik alweer gevraagd om mee te gaan op een trip naar Tallinn per cruise. Vanavond komen we samen in de Sauna en gaan dan nog eens verder kletsen.

Dan ga ik nu maar weer eens verder met mijn vakken, want dat moet toch ook echt gebeuren! Ons project begint al echt ergens op te lijken en ook het proces gaat steeds beter. Het andere vak wat ik volg is nu nog een beetje suf. Software maken aan de hand van testcases levert naar mijn mening gewoon veel te ingewikkelde software op.

Op naar de donkere, koude maar gezellige decembermaand!