Vliegen, nog altijd denk ik aan een hoop gedoe rondom iets eigenlijk best onbenulligs. Eigenlijk had ik best zin om te vliegen. Het was best prima weer en dan is het zo mooi hea! Helaas werd het allemaal niet zo mooi als ik gehoopt had.

Ik wil natuurlijk op tijd zijn en dan is het bericht dat je éérste vlucht vertraging heeft natuurlijk niet leuk. maarja, je doet niet anders. Even accepteren en dan maar even wachten. En dat moet je nog veel doen, terwijl je eigenlijk gewoon door wilt. Alsmaar wachten. Dan eindelijk vertrokken we richting londen.

Ook hier kwamen we aan met een vertraging dus ik moest echt opschieten voor het inchecken bij de volgende vlucht. Bij de bagage-band aangekomen moet ik weer wachten. Nog geen tassen, en ik wil toch echt door anders ben ik te laat. Gelukkig komen daar de eerste tassen al en al snel volgt daar mijn tas. Vlug probeer ik naar de incheck-balie te rennen. Wat er door die grote onhandige tas toch meer uit ziet als strompelen, maarja, dat hoort erbij. Bij de wachtrij aangekomen vraag ik aan de mensen voor mij of ik misschien voor mocht omdat mijn check-in zou sluiten. Helaas mochten de lieve mensen voor mij niet baten. Bij de balie was het heel duidelijk: gesloten, je bagage gaat niet meer mee. Ik kon wel door de grond zakken! Wat nu? de volgende vlucht is morgen pas. Nou, even naar de info balie, kunnen we daar even kijken wat mogelijk is. Na weer even hier in de rij gewacht te hebben gaf de dame achter het scherm mij 2 opties. nu vliegen richting Stockholm, of morgen dezelfde vlucht. Nou, aangezien ik om 09:00 in Vasteras moest zijn ging ik maar voor Stockholm. Een nieuw ticket gekocht en meteen gaan inchecken. Geen idee waar ik nu eigenlijk precies heen ging. Gelukkig raakte ik tijdens het wachten al snel aan de praat met een jongen die dezelfde vlucht moest hebben en zelf in Zweden woont. Hiermee ben ik uiteindelijk richting Stockholm gevlogen.

Onderweg had hij mij al verteld dat we nog met een bus even naar Stockholm zelf moesten rijden en vanuit daar kon ik een trein nemen. Ik een kaartje voor de bus gekocht, bagage opgepikt en naar de bus gelopen. Het was inmiddels al tegen 5 uur aan gelopen en dat begon ik te voelen. Toen de bus stopte en ik mijn spullen wilde pakken raakte ik aan de praat met een lotsgenootje. Samen zijn we in Stockholm dan ook maar gaan zoeken naar het treinstation en hebben daar een treinkaartje gekocht. De trein zou pas over een uur vertrekken dus gelukkig hadden we even relaxed de tijd om in de macdonalds een burger te halen en deze lekker op te peuzelen. Het was inmiddels 19:00 en van lunch was ook al niets gekomen.

Het was 9 uur geweest toen we eindelijk in Vasteras aankwamen. Onderweg had ik met een studie-genootje afgesproken dat ik daar wel kon blijven slapen aangezien ik VEEL te laat was om nog de sleutels voor mijn kamer te regelen. Alleen hoe ik daar moest komen wist ik niet. Gelukkig wilde een vrouw die ook die kant op moest mij wel daar heen brengen. En daar aangekomen heb ik m'n spullen gepakt en ben heerlijk gaan slapen!

En dan zit ik nu zo te denken over wat nu belangrijk was deze dag. Natuurlijk de reis zelf, maar eigenlijk zijn er zo veel meer indrukken die ik heb meegemaakt. Zo was niet alleen de dame in Vasteras heel erg aardig, maar is iedereen dat hier. Zodra je een vragend gezicht heb springen ze je te hulp. Buiten de leuke mensen is het land ook prachtig. De zon ging hier pas ergens tussen 8 en 9 onder, dus ik heb nog best veel van het land kunnen zien. 'Hebben zie hier ook oude gebouwen?' Alles lijkt nieuw, misschien een houten hut hier en daar niet zo, maar ook deze zijn nog heel erg netjes.

Dit beloofd nog een heel avontuurlijk, maar super vet, semester te worden.

Grtz,
Peter