Groot en stil

Zweden is echt een groot land, tenminste, vergeleken met Nederland. Groot en rustig. Als ik zeg dat Zweden ongeveer tien keer groter is dan Nederland en er ongeveer de helft van de mensen wonen dan in Nederland zul je misschien al een idee krijgen waar ik heen wil. Västerås is hier de zesde grootste stad en heeft net iets minder inwoners dan de stad Apeldoorn. Men zegt dat Eindhoven een uit de kluiten gegroeid dorp is, maar dat heb ik nooit echt zo ervaren. Hier, deze enorm grote stad in Zweden geeft mij dat gevoel veel meer. Hoewel ik eigenlijk niemand ken kom ik toch overal waar ik ga bekenden tegen. Of ik nu op de universiteit zit, waar ik natuurlijk relatief veel mensen ken, of door de stad slenter op zoek naar een lekker kopje koffie met wat vrienden. Zelfs achter de kassa kom je bekende tegen. Nog geen vijf minuten lopen en ik zit in het stadscentrum, terwijl als ik de andere kant op loop ik binnen tien minuten al in een heerlijk bos terecht kom. En voor een stad, vind ik dit wel een erg dorps gevoel waar ik natuurlijk vol op van geniet! (Ik kan niet genoeg B.O.O.M.en om me heen hebben ;-) )

Ik woon echt heel dicht bij de universiteit, maar toch moet ik een vrij 'drukke' straat oversteken en vervolgens door een wat rustigere wijk. Nu komt het wel eens voor dat ik een paar auto's zie rijden en wat mensen in de tuin zie werken op een mooie zaterdag, maar meestal is het er zo stil... Beesten die normaal weggedoken in het bos horen te zitten lopen hier gewoon door de wijk. Zo is er een facebook voor een konijn genaamd 'hülphert' dat ik al verschillende keren door de tuinen heb zien lopen. En toen ik een paar dagen terug naar richting de campus liep hoorde ik ineens een raar geknaag vlakbij. Bleek er een eekhoorn op de rand van een schutting heerlijk zijn nootje op te peuzelen. Ik was op twee meter afstand en nog vond hij dat geen gevaar. Natuurlijk wilde ik daar een foto van maken, maar het openen van mijn rits was blijkbaar wel erg gevaarlijk... Helaas, was een leuke foto geweest van zo'n lief beestje.

Hoewel het hier buiten erg rustig is, is het achter de schermen toch erg druk! Afgelopen weken was ik zo druk bezig, dat hier een berichtje plaatsen steeds geen prioriteit had. Nu heb ik even een gaatje gevonden en ben dus maar begonnen. Al denk ik dat ik nu wel laat ga zijn voor m'n 'fika' met Ida en Johanne... Ach, ik moet mijn fans ook tevreden houden is het niet? ;-)

Maar afgelopen dagen ben ik druk bezig geweest met het runnen van mijn projecten. Best interessant, maar toch ook wel lastig hoor. En in m'n vrije tijd moet ik natuurlijk nog wat sosciale contacten onderhouden en activiteiten organiseren. Gelukkig gaat dat vrij goed samen. De mensen met wie ik graag op trek helpen ook lekker mee met die activiteiten. Deze week het 'Oktoberfest' gaat volgens mij echt heel gezellig worden! Gister stonden we al de hele middag in de keuken lekkere 'apfelstrudle' (die echt onwijs lekker is geworden), 'pretzels' en 'leebkuche' te maken met een erg gezellig team. Deze zullen deze week verkocht worden en van de opbrengst zullen we vrijdag een gratis ticket voor de sitning krijgen. Lekker duits bier drinken, duitse liedjes zingen en duits eten nuttigen. Dat kan toch alleen maar goed gaan?

Dan ga ik nu weer vlug verder genieten van het drukke leven wat ik hier leid.

Hej då!

Ik als Fadder

Allereerst wil ik iedereen even bedanken voor de commentaren die ik ontvang. Het doet mij goed te weten dat jullie mij allemaal trouw aan het volgen zijn en dat ik al dit werk niet voor niets doe!

Mensen, wat een week. Dinsdag hadden we weer Distributed Software Development. Oftewel, het zou weer 4 uur college inKroatiëworden die wij dan gingen volgen via een webcam en slecht geluid. Het begin was goed, dit keer was het onze prof die begon, maar dat was niet van lange duur... Na een hele hoop geleerd te hebben over het project werden we voorgesteld aan onzegroepsgenotenen kregen we ons project te horen. Eeninteressantemix van zes personen waarvan 3 in Kroatië en 3 hier in Zweden. Na even gedag te gezegd te hebben besloten we 's avonds elkaar op Skype op te zoeken. Zo gezegd, zo gedaan. De gene die wel eens geprobeerd hebben om met meer dan twee mensen een gesprek over Skype te hebben zullen snappen waar ik heen wil. Met twee lukt wel, maar meer wordt ECHT lastig. Laat staan als je het hebt over mensen die in twee landen zitten, in 4 verschillende steden wonen, 4 verschillende nationaliteiten hebben en 6 verschillende meningen hebben. Bovendien woon ik in een huis waar ik mijn internet deel met zeker 10, mogelijk ook nog de familie, andere. Erg vermoeiend om bij te houden wat er allemaal gebeurde daar op het internet. Wel een hoop van geleerd: zo bedacht ik mij halverwege dat zo'n groep echt een besluit-vermogen van een zeekoe heeft en dat mensen graag hun meningen delen, ook al zijn die al tien keer gezegd. Maar we waren het eens, vrijdag zouden we weer een keer vergaderen, maar dan in twee groepjes van drie en één Skype verbinding.

Toen dat gesprek dan eindelijk klaar was, vond ik het wel erg fijn te weten met wie ik nu dan mijn project ging doen. Ook vond ik het wel relaxed om m'n mail te kunnen bekijken, want ik had het één en ander ontvangen. Hier in Zweden gaat alles via Facebook. Uitnodigingen voor evenementen, mailen, en wat je nog meer kan bedenken. Erg fijn, want zo weet je meteen wie er ook naar dat evenement gaan! Maar zo had ik ook een mailtje gekregen van het hoofd van het International-Committee. Of ik de volgende dag even bij haar op het kantoor langs wilde komen. Ik had de middag vrij, dus na m'n lunchafspraak (met tweecharmantedames ;-) ) zou ik daar wel even langs gaan. 'Wat in hemelsnaam heb ik nu weer fout gedaan' was een erg rustgevende gedachte om bij in slaap te vallen....

De volgende dag weer fijn college gevolgd, niet bijzonder interessant... De lunch was erg gezellig en daarna toch maar naar boven gelopen. Nu bleek dat ze gisteren overlegt hadden met alle Fadders en ze wilde weten of mijn aanbod om te helpen bij het regelen van een tripje naar een klimhal nog steeds gold. Ik ben hier nog niet aan klimmen toe gekomen en dat lijkt me toch wel leuk om te gaan doen. Zij hebben voor mij een fantastische intro neergezet, dan is dit wel het minste wat ik terug kon doen. Dus na even gesproken te hebben over hoe en wat kreeg ik de volgende vraag waarvoor ik gekomen was. 'Je bent erg actief en je kunt het goed vinden met de fadders' was Clovers (hoofd IC) conclusie, 'Wil jij ook een fadder worden?'.

Goed....
Help....
Fadder...?

Ik denk dat het m'n uitstraling was, maar ze las wat ik wilde, want echt snappen wat ze van me verwachte wist ik niet. Na een kleine uitleg had ik daar wel zin in. Maar ja, dat project van gister kost ook best veel tijd. 'Als fadder krijg je voorrang bij activiteiten zoals de cruise naar Helsinki'. Nou, toen wist ik het wel en nu ben ik dus officieel een 'Fadder'! Ik blijf dus dingen regelen hier voor de internationale studenten die natuurlijk ook toegankelijk zijn voor deZweedsemensen. Leuke bijkomstigheid, nu hoefde ik maar de halve prijs te betalen voor de cruise naar Helsinki. Kon ik mooi van dat geld m'n sport kaart halen!

Aan het eind van de middag kwamen we met een 'groepje' bijeen om te praten over een oktoberfest. Clover zocht ideeën en vrijwilligers voor een driedaags programma in dat thema. Nou, we waren met iets meer dan verwacht, ik denk zeker 40 man die wel wilde helpen. De bijeenkomst was erg gezellig en zo kwamen er ook erg veel leuke ideeën, dus dat zullen denk ik wel drie geslaagde avonden worden!

De woensdag avond en donderdag waren voor mij vooral druk studeren. Ik heb al te horen gekregen dat ik alleen maar aan het feesten ben, 'we horen immers niets anders'. Nou, ik wil met liefde en plezier meer vertellen over wat ik hier dan echt aan het doen ben, maar ik denk dat ik dan lezers ga verliezen. ;-) Dus dit was mijn stukje over studeren. 's Avonds zou ik dan mijn eerste avond als Fadder gaan doen. Een karaoke avond waar ik bij wilde zijn, en dus wel kon helpen. Een erg geslaagde avond, de hele pub zat vol met internationale studenten en zeker ook met Zweden. Ze hadden wat Engelse,Zweedse, Franse enDuitsemuziek, maar Nederlands hadden ze niet... Maar Nederlanders als wij zijn hadden op USB wat nummers meegenomen en hebben dan ook met z'n viertjes 'Brabant' van Guus Meeuwis gezongen en dat werd erg goed ontvangen! Na afloop nog even opruimen en dan is het toch al weer snel laat...

Morgen ochtend naar de klimhal om te informeren voor het uitje daarheen met de IC, daarna verslagen typen en 's avonds lekker de stad in. Er is iets van een culturele avond en dan gaan we met een hele groep naar een optreden in één of ander park met daarna vuurwerk! Zondag gaan we kijken of we een paar rotsen kunnen vinden om te boulderen. Op internet een website gevonden met een locatie waar iets van 20 boulders zitten. Eerst waren we met 4 man, nu zeker 20geïnteresseerde. Ik heb er zin in!

Mensen met facebook kunnen meer foto's bekijken via mijn facebook. http://www.facebook.com/petervanheck. Hier ben ik namelijk een aantal keer getagd en zo zijn albums van andere vaak ook wel te bezichtigen.

Hej då!

De finale van de intro

Zo, dan heb ik nu eindelijk tijd om wat bij te slapen en natuurlijk een leuk verhaaltje op m'n blog te plaatsen.

Vrijdag had Sev voor ons een echte lekkere duitse aardappel-salade met worst gemaakt hetgeen erg lekker smaakte. Na het eten hebben we Sev de cadeautjes gegeven die we voor hem gekocht hadden. Sev is de jongen die de kamer naast mij heeft en als bezigheid houd hij bij hoeveel spinnen hij gedood heeft op zijn kamer. Dit lijstje groeit bijna dagelijks en zit al boven 10. Tjah, het blijft een kelder... Nou, om hem wat te helpen met zijn jacht hebben we hem wat spiderman-magneten gegeven. Daar moet een spin wel van wegblijven dachten wij. Deze hangen nu gezellig op de wasmachine, koelkast en een paar op zijn kamer. Om de overgebleven spinnen aan te kunnen hadden we een erg lief prinsessen toverstaf gegeven, met het idee dat hij dan de spinnen om kan toveren in mooie Zweedse dames. Ik heb her nog geen één gezien, dus ik denk dat het (nog) niet werkt.... Zo hadden we nog een paar zinloze maar grappige cadeautjes gevonden en deze brachten de sfeer er goed in.Toen het tegen half 11 aanliep ben ik richting karen (de studentenvereniging) gelopen omdat daar een feestje was. Het zoveelste feestje na 2 weken weinig slaap zorgde voor een aardig lege zaal, maar zoals verwacht waren de bekende gezellige gezichten nog steeds aanwezig. Binnen was de muziek boven verwachting goed. Normaal draaien er 2 jongens nogal suffe plaatjes, maar dit keer was er iemand die er wel meer van wist! Erg gezellig!

Zaterdag zou een erg spannende dag worden. De afgelopen weken konden we in teams punten winnen. Met het spex (toneel) bakten we niet veel, maar hetvolleybalging erg goed. De andere activiteiten gingen wel aardig. Zaterdag was de grote finale in de vorm van een studenten-olympiade waarin we in teams van 10 man verschillende dingen moesten doen. Voordat dit alles begon liepen we in een grote stoet vanaf de universiteit richting hethartjevan de stad. Hier begonnen wij als IC (international committee) lekker strijdlustige liederen te zingen en bedachten we een jel. Alle zweden deden waar zij goed in zijn, en dat is zwijgen. Het zijn echt verlegen mensen hier! Ons eerste onderdeel wasstier-rijden. Dit ging ons niet heel goed af. Van de drie pogingen bleef er maar één echt even zitten. Daarna was het de beurt om te gaan summo-worstelen in grote pakken. De eerste maakte gehakt van de (vrouwelijke) tegenstander, maar helaas werd onze tweede man ingemaakt door eenbulldozervan 'Dalo' (de informatica-vereniging). Toen was ik aan de beurt bij het onderdeel 'B.O.O.M.fight'. Hierbij moest je op een balk gaan zitten, en elkaar slaan met een zware, zachte zak. Wie het langst blijft zitten wint. Eerst mochten onze drie mannen tegen drie vrouwen van 'Beware', de 'gedrags-wetenschappers'. Na het probleem van 'je slaat geen meisjes' te hebben overwonnen, als ze mij 3 keer slaan mag ik terugslaan ;-), vielen ze bij de eerste de beste slag. Toen mocht Dalo tegen Beware en zagen we een paar flinke jongens de balk op gaan. Daarna moesten wij tegen deze grote jongens. Gelukkig maakte onze 'kapitein' (zo noemde we hem) gehakt van de grootste en won ik de aller laatste partij zodat wij onverslagen van de balk wegliepen. Na even rust kregen we een lijst metattributendie we moesten verzamelen. (ik zal een foto uploaden) Maar dingen als golfclub, bankmedewerker en een leraar met 10 jaar ervaring waren niet de gekste. Vlug liep ik langs huis om daar een duits-nederlands woordenboek van Sev te lenen.Het volgende onderdeel was 'pimp my go-card'. En aangezien wij dit niet wisten hadden wij geen onderdelen om onze zeepkist te versieren. Gelukkig wisten we nog wat bij elkaar te flansen en maakte we er zo nog wel iets van. Het eindresultaat was dat we als 3e mochten starten. Oftewel: afgelopen weken hebben we ECHT goed gepresteerd als international committee. Helaas waren we niet heel goed op dit onderdeel. Maar gelukkig werden we nietgediskwalificeerdwegens het nalaten van de regels zodat we toch als 4e eindigde!

Over 2 uur zou de Dinner-party beginnen en iedereen ging naar huis om even tedouchenen een power-nap te nemen. Van de vorrige sitning had ik geleerd dat vooraf wat eten geen overbodige luxe is, dus na mijn douche heb ik maar een pizzatje in de oven gelegd en heb ik deze lekker rustig op gepeuzeld. Bij de sitning zelf zat ik naas een gezellige, goed gemonde Zweedse jongen. Deze wilde mij met alle plezier wel even uitleggen wat er gaande was. Het meeste ging in het Zweeds, dus dat kon ik wel gebruiken. Zo heb ik nog wat liedjes geleerd, die ik uiteraard inmiddels weer vergeten ben... De sitning zelf was niet erg speciaal, maar wel gezellig. Het feest wat erna kwam was weer vertrouwd. Slechte muziek en nog minder mensen dan gister. Gelukkig was het in de kroeg ernaast gezelliger. Hier met een paar mensen gezellig aan een tafeltje gezeten.

Zondag was voor mij weer een spannende dag. Als afsluitende activiteit hadden ze bedacht om een katerontbeid neer te zetten. En niet zoals wij dat kennen een broodje ei met spek, nee, ze wilde taco's maken! Als brunch.... dus... Nou ze waren donderdag nogal kort in mensen, dus had ik aangeboden om te gaan helpen. Vrijwilligers werk doen noemen ze hier 'slaven'. Vol bewondering dat iemand van de IC dat al ging doen werd ik daar onthaald. 's ochtends vroeg, 10 uur, begonnen we met het snijden van de groente, bakken van het vlees en ontdooien van de shell's. Tijdens het snijden was het moeilijk een gesprek te hebben met de gene naast mij. Zo verlegen... Alsof ze bang zijn voor hun engels, hetgeen dus echt super goed is bij de meesten! Maar goed, na zelf lekker gegeten te hebben, alles te hebben schoongemaakt ben ik thuis lekker gaan niksen en vooral vroeg in m'n bed gaan liggen. Want een lange nacht kon ik gebruiken!

Vandaag, na ruim 12 uur slapen richting campus gelopen om met en project wat afspraken te maken. De gene die het meest te zeuren had was er niet, hetgeen alles wel lekker makkelijk maakte. Hierdoor kon ik ruim op tijd een kaartje gaan kopen voor de cruise naar Helsinki. We gaan de 14e met een feestboot richting Helsinki. Deze doet daar 15 uur over, dan 8 uur in Helsinki en dan weer 15 uur terug! ticket kost 65 euro waarbij dan gratis vicking-buffet met gratis drinken bij zit. En natuurlijk gaan we op die boot flink feesten! Goed, ik was blijkbaar niet de enige want er stond al een mega grote rij voor de deur! Mooi, het wordt dus gezellig. Ik heb nu een ticket, maar ik moet hopen dat er genoeg mensen boven de 23 zijn, want er mag maar 20% onder de 23 mee... Laten we hopen!

Vandaag ben ik na de college's naar een floorball training gegaan. Hier hebben we een aantal wedstrijden gespeeld. Het is bijna hetzelfde als ijshockey, maar dan in een gymzaal. Erg vermoeiend, vooral erg vermoeiend! Echt training hebben we nog niet gehad. Dit was ook vorige week bij het volleybal, maar dat doen ze de eerste paar weken om mensen een beetje een vertrouwen te geven. Bijna allemaal internationale studenten, dus de voertaal is engels en dat bevalt me prima. Hier gaan we terug komen!

Woensdag ga ik naar een bijeenkomst om te kijken of ik kan helpen bij het organiseren van een Octoberfest, donderdag staat een karaoke avond met de IC op het programma en zaterdag avond is er een culturele avond in Västeras. Dan zijn er een aantal dingen gratis te bewonderen en gaan we vanuit Karen met een groep dingen doen. En als afsluiter is er vuurwerk. Ziet er allemaal erg gezellig uit!

Dit is het dus

Inmiddels krijg ik het gevoel alsof ik het allemaal begin te gaan snappen. Nog steeds krijg ik dagelijks nog wel een 'culture-shock' voor m'n kiezen. Behalve al die verrassingen begin ik nu wel steeds meer structuur te vinden. Ik begin te snappen wat mensen van mij verwachten en wat ik van hun kan verwachten.

Ook heb ik inmiddels alle vakken gezien die ik dit kwartaal ga volgen. Het eerste vak, Software-engineering had ik vorige week al gehad en gaat volgens mij wel een leuk vak worden. Vandaag was er de vraag wie er bekend was met 'Petri-nets' en die kon ik als enige positief beantwoorden en dat voelt goed! Het vak 'Project Methology' was een vak waarvan ik niet wist wat ik ging leren. Na het eerste college heb ik geleerd dat we daar leren hoe een project in elkaar steekt en wat belangrijk is. Hij heeft twee uur lang lopen praten over communicatie en culturele verschillen en hier respect voor hebben, dus ik neem aan dat dat wel belangrijk is. En aangezien dat dan belangrijk is, zal ik er nog wel over horen want ze herhalen hier nogal graag. Deze man vond het ook erg leuk om geen website te gebruiken voor het vak. Dat dwingt ons om samen te werken en goed moeten communiceren om alle informatie bij iedereen te krijgen. Per groepje 'mag' er namelijk maar één persoon met hem mailen. Het laatste vak is al helemaal geweldig. In een groepje bestaande uit een aantal Zweden en een aantal studenten in Kroatië (1500 km verder) gaan we software maken. Hierbij behandelen we behalve de software die we zelf moeten maken, ook middelen die daarbij kunnen helpen. Skype, Messenger, Facebook enzovoort. Zo was het éérste college in Kroatië en die volgde wij via het internet. Natuurlijk was het via microfoons ook mogelijk om dingen te vragen en zo leek het alsof wij gewoon in de zaal zaten. Maar wat een doorzetters zeg! In Eindhoven kennen we blokuren, bijna alle college's zijn 2 uur met een kwartiertje pauze ertussen. Dit college was 4 uur maar dan wel met 3 keer een kwartiertje pauzen. 4 uur tv kijken maakt je wel behoorlijk gaar zeg! Gelukkig zat ik naast een meid die ik kende via m'n huisgenootjes en die had mij verblijd met een leuke romantische tekening. ;-)

De winter komt er aan. Vrijdag kwam ik terug van een feest en liep buiten met een shirt, trui en m'n winterjas aan en nog steeds had ik het koud! Het kan wel komen doordat ik nog in een zomer-stemming zit, maar het was ECHT koud! Gelukkig heb ik tot nu toe nog maar één dag regen gehad, de rest was het gewoon erg lekker weer. Soms zo lekker dat je in een t-shirt buiten kan zijn, zo ook vandaag weer, de andere keer heb je toch echt wel een trui nodig. Wat moet ik doen als het nog kouder word? Natuurlijk heb ik nog echt wel genoeg bij me om een paar graden minder aan te kunnen. Maar vorrig jaar hadden ze een aantal weken achter elkaar onder de -20 graden met een maximum van -35! Dat gaat me wel erg ver, maar een meter sneeuw voor de deur lijkt me wel erg gaaf om mee te maken. We blijven hopen!

Verder is het leven vrij eentonig... overdag college's/studeren of rondhangen met de rookies, even snel thuis eten en dan door naar het avondprogramma wat meestal bestaat uit een feestje, pubavond of 'caps at the pool'.

Nu heb ik heel even tijd omdat Sev voor mij aan het koken is, wat echt erg leuk is. We eten hier in huis soms samen. Vooral 'Jan' vindt het leuk om te koken en heeft al 2 keer voor een man of 16 gekookt. Erg gezellig en zo leer je ook nog eens wat ze in andere landen koken. Al is het wel een beetje behelpen hier. Maar daar zit, net als bijkamperen, een deel van het plezier!

Erasmusbeurs: Beurs voor bier en studie

Afgelopen week las ik een artikel uit de Volkskrant genaamd'beurs voor bier en studie'. Deze kwam uit de Volkskrant van 31 augustus 2010. Hier wordt in het begin in twijfel getrokken of studenten die naar het buitenland nog wel iets leren. Of daar alleen maar heen gaan om te feesten. Nu zit ik hier nog niet zo lang in Zweden en ik moet zeggen, de uren dat ik hier gefeest heb zijn veel hoger dan de uren die ik tot nu toe gestudeerd heb. Laat staan de uren die in andere gezellige activiteiten zitten. Nu vindt ik dit best logisch. Deze week zijn mij 4 uur college aangeboden en één uur instructie. (Die uiteindelijk ook een soort van college bleek te zijn over hoe werken instructies...)Omdat ik maar zo weinig te doen had voor m'n studie vond ik het belangrijker om mensen te gaan leren kennen. De eerste week met de internationale studenten was heel erg gezellig, maar de laatste dagen ben ik wat meer bezig geweest om met de mensen van hier in contact te komen. Zo heb ik al een studiemaatje gevonden, misschien een hardloop-maatje en natuurlijk gewoon mensen waarmee ik gezellig kan 'chillen'. Ik weet niet hoe serieus het was, maar zo ben ik ook gevraagd om een keer mee te gaan jagen! Dit lijkt me erg leuk, maar verwacht er nog niet zo veel van.

En dan wil ik mijzelf nu dan toch gaan verdedigen wat betreft het leren hier. Volgens het artikel in de Volkskrant barsten de Erasmus-studenten van goede voornemens. Één van mijn voornemens was hier actief deelnemen in het studentenleven. Meer dan in Eindhoven omdat ik hier maar een paar maanden ben.Eergisterensprak ik met de voorzitter van de International-Committee over een tripje naar een klimhal. Nou, dat lijkt mij natuurlijk wel wat. Omdat dat niet van zelf aan komt waaien heb ik toegezegd wel te willen helpen met het organiseren van dit uitstapje. Ook ga ik morgen naar een 'Sitning' wat vertaald word als een 'Dinner party'. Wat het precies is weet ik niet en dat maakt het voor mij wel leuk. Het is in ieder geval iets Zweeds waarbij gegeten wordt, gezongen wordt en anderamusementis. Oftewel, ik ga nog meer leren over de Zweedse cultuur. En dit brengt me bij een volgend punt in het krantenartikel. Hier zeggen ze dat wij, als Erasmus-studenten, meer begrip kunnen opbrengen voor mensen met andere culturen. Zelf ben ik van mening dat dat komt omdat wij nu in totaal andere omgeving zitten. Zo veel dingen zijn zo vanzelfsprekend in Nederland dat we niet eens meer weten hoe het anders is. Wij weten wanneer het normaal is om iets te doen of te zeggen. Dat iemand anders vreemd kan reageren, of rare dingen kan vragen is niet omdat hij stom is, maar gewoon omdat hij niet beter weet. Als ik een gezellige avond gehad heb met iemand, vindt ik het niet heel vreemd om een telefoonnummer te wisselen om nog eens wat af te spreken. De Zweden zijn zo niet. Pas als je elkaar echt goed kent wisselen ze pas gegevens heb ik, jammer genoeg via de harde weg, moeten leren. Zo vertelde een Zweed dat hij pas na drie maanden een telefoon nummer kreeg van een collega waar hij toch al wel een poosje goed mee kon opschieten... En al deze andere dingen maken mij best onzeker. Steeds vraag ik mezelf af: kan ik dit nu wel doen of zeggen? Maar het overwinnen van die vragen, het leren kennen van de cultuur hier, het realiseren dat de verschillen juist erg mooi zijn, maken mij ook weer sterker en stabieler. Want ik sta hier maar, ongeveer zonder hulp. Mezelf af te vragen in de supermarkt wat ik nu weer in m'n handen heb. Een zeker blikje met iets wat op vis lijkt, uitleg in het Zweeds. Ik ken nog maar een paar woorden, dus daar wordt ik niets wijzer van. Gelukkig zijn er ook vertalingen! Deens, Fins en Noors... Jammer genoeg wordt ik daar ook niets wijzer van. Dus het eten hier wordt voor mij een erge uitdaging, want natuurlijk wil ik het wel allemaal proberen!

Op de middelbare school deed ik al even mee aan een project tegen vooroordelen en dit uitstapje heeft daar wel iets weg van. Zo werd ons de eerste dag al verteld dat je maar 14 seconden nodig hebt om vooroordelen over iemand te bedenken. Nou, gelukkig ben ik erg goed en kon ik het sneller! Maar ook hier leer je verder kijken dan dat. Je kent hier niemand, dus je zult wel mensen moeten aanspreken en leren kennen. Anders is het hier wel heel eenzaam. Zo spreek je veel mensen en zie je dat veel vooroordelen niet kloppen. Zo werd gezegd dat de Zweedse mensen erg open zijn, maar ik moet zeggen... Als je niemand hebt die je introduceert kom je echt nergens tussen! Aan de andere kant, Spanjaarden kunnen feesten! En dat doen ze graag! Ik heb het idee dat het elke avond wel een feestje is dat vanuit de spanjaarden komt. De Spanjaarden zijn met een grote groep, die dus veel mensen kennen. En tegen een grote groep mensen zeggen: 'Zo laat is er daar een feest, neem zelf drinken mee' is voor hun dus geen probleem. En alle Spanjaarden kennen elkaar. Volgens de Volkskrant is hun Engels niet erg goed. De Spaanse mensen die ik gesproken heb waren inderdaad niet erg goed in engels, en dan snap ik wel dat je graag Spaans spreekt. Veel mensen komen hier om talen te leren. Zweeds en Engels zijn erg populair bij de Erasmus-studenten en dit zorgt er volgens het artikel voor dat mensen die een Erasmus-programma hebben gedaan beter zijn in andere talen dan anderen. Nu zeg ik niet dat mijn Engels beter gaat zijn dan ieder die dit leest, maar ik weet wel zeker dat 5 maanden Engels praten, lezen en schrijven mij veel goed zal doen! En ik denk dat ik ook maar wat Duits moet gaan oefenen. We wonen hier met drie Duitsers in huis, dus kansen genoeg.

Goed, wat heb ik nu wel gedaan in de collegebanken. Eigenlijk niet bijzonder veel. De colleges die ik gehad heb waren of introductie of ik kende de stof al. Eergisteren was er een gastcollege van iemand in het bedrijfsleven die ons het één en ander ging vertellen over project-planning. Dit was niet zo zeer nieuw, maar nu heb ik wel veel meer overzicht in wat ik eigenlijk al wist. Maandag gaan we dan echt aan de slag. Ik heb de opdracht gelezen en deze ziet er niet erg ingewikkeld uit. Het eerste deel gebruikte wij al lange tijd tijdens onze projecten dus dat moet wel lukken. Daarna gaan we een rapport schrijven hetgeen voor mij wel moeilijker zal zijn, maar we gaan het allemaal zien!

Hej dä!

Het eerste college

Gister was het dan zo ver, m'n eerste college. 'Softwareengineering1' stond op het programma. Na de intensieve introductie, die feestjes vreten energie, was ik wel blij dat ik even kon uitslapen want het college begon pas om 13:15.

De indeling van de campus hier is vrij duidelijk en ik had dan ook geen problemen om het lokaal te vinden. Ik had zelfs nog even tijd om te kijken waar de 'rookies' mee bezig waren en langs wat kraampjes met info te lopen. De rookies zijn de Zweedse éérstejaars die maandag een introductiedag hadden. De kraampjes waren helaas niets, maar het kijken naar de rookies was gelukkig wel erg vermakelijk. :-)

Wie ik moest verwachten in de collegezaal wist ik eigenlijk niet. En over hoeveel mensen er zouden komen kon ik alleen maar raden. De zaal was vrij klein, voor zo'n 30 a 40 mensen. Toen het college begon viel mij de grote hoeveelheid Indiërs op. Misschien was 1/3e van de mensen wel uit die omgeving. Wat me ook erg verbaasde, maar wel erg positief, was het aantal vrouwen. In Eindhoven zitten er bij mij in de klas misschien 2 terwijl er hier 2 Zweedse vrouwen en nog een aantal buitenlandse. Zo ook een meid naast mij.

Na een half college over hoe het vak in zijn werk ging, dan college, dan 'lab-hour', dan tentames, enzovoort, kregen we een pauze. De meid naast mij kwam uit Nigeria en ging hier haar master doen. Na een kwartiertjeging het college verder met wat het vak ging inhouden. Sommige mensen vertrokken en andere kwamen daarvoor in de plaats. Nu zat het lokaal echt helemaal vol dus maar even afwachten hoe het verder gaat. Tijdens het college gingen er een aantal telefoons af. Ik weet niet hoe dat is in andere landen, maar ik ben gewend dat je je telefoon uit, dan wel stil zet. Blijkbaar vinden andere dat dus niet.

Na het college even snel een boodschap gedaan en toen ik thuis kwam vroeg Zev of ik mee wilde eten als hij goed gevulde soep maakten. Nou, dat klonk wel lekker en zo hebben we lekker samen gegeten. Na het eten wilde ik gaan sporten, maar toen ik nogmaals op de website keek bleek dat pas volgende week te beginnen. Samen met 2 andere besloot ik richting de rookies te gaan. Deze zouden rond 5 uur naar een veldje gaan om daar spelletjes te doen en natuurlijk bier te drinken. (Het blijven studenten!) Met goede hoop vertrokken wij na het eten, 7 uur ofzo, naar dat veldje waar ze gelukkig nog bleken te zitten. Eigenlijk best gezellig, al die rookies die druk bezig zijn met stomme spelletjes enzo. Natuurlijk hoorde wij er niet echt tussen, maar zodra er een paar fatters met ons kwamen kletsen was het ijs gebroken en werden we toch meer verwelkomd. Na een aantal nieuwe mensen te leren kennen kwam er ook een meid bij staan die ik herkende van het college. Dit bleek te kloppen en dat onderwerp hebben we snel aan de kant gezet, want ik werd gevraagd voor een spelletje 'caps'. Dat is een zweeds drinkspelletje waarbij je met een groepje in een rondje gaat zitten met van iedereen een bekertje gevuld met een bodempje van wat hij op dat moment drinkt (bier dus). Één persoon begint met het gooien van een kroonkurk en probeert deze in de cup van een andere te gooien. Raakt hij, dan moet die persoon gooien, mist hij, dan drinkt hij zijn bekertje leeg en plaatst een nieuwe terug. Dan begint de gene links van hem opnieuw. Best simpel en erg gezellig! Om 12 uur vonden de meesten het wel welletjes en zijn we naar huis gegaan om lekker te slapen.

Vandaag had ik vrij, gewoon niets te doen. Vier huisgenootjes vroegen of ik mee ging naar een 'kasteel', er was namelijk nog een plek vrij in de auto. Nou, een beetje 'side-seeing' klinkt niet verkeerd dus ik ging mee. De rit erheen bracht ons over een erg leuk, klein en smal weggetje, door het prachtige land van Zweden. Het grote, oude landhuis was dicht maar we zijn er even omheen gelopen. Toen zagen we niet zo ver weg een groep ree'en zitten. Daarna zijn we lekker in het zonnetje gaan zitten. Wat een heerlijk land! Ik dacht dat het hier koud was, maar in m'n t-shirt was het toch echt prima te doen. Uiteindelijk zijn we toch even de bossen in gelopen. Toen maar teruggegaan zodat we nog wat thuis konden doen.

Vanavond zijn we weer uitgenodigd voor een gezellige bijeenkomst (feestje?), nog even zien of er animo voor is. Maar laat wordt het in ieder geval niet, want morgen ochtend heb ik 'lab-hour' en daarna college. Ben erg benieuwd wat het inhoud, maar dat zien we morgen.

Hej då,
Peter

Na de intro

De introductie-dagen zitten er nu dan op, maar ik ben nog lang niet uitgeleerd. Nog steeds vind ik het behoorlijk wazig allemaal. Gelukkig ben ik er van overtuigd dat het allemaal wel goed gaat komen. Proberen is immers één van de betere manieren om dingen te leren.

Afgelopen drie dagen waren niet heel erg intensief, maar op zich wel erg gezellig voorzover het geregeld was. Van veel mensen hoorde ik dat de Zweden goed georganiseerd zijn, maar ik moet mijn mening daar toch enig sinds van bijstellen. Op tijd zijn ze zeker en dat vind ik erg fijn, maar sommige dingen willen wel eens op het moment nog geregeld moeten worden. Zo is het erg enthousiast om 's avonds nog een groep van ruim 250 man buiten aan te spreken. Zeker voor een meisje wat kop en schouders kleiner is dan ik. Gelukkig kwam er al snel een kleine megafoon die wonderen verrichte.

We zijn in kleine groepjes steeds een dagdeel bezig gehouden met activiteiten. Een 'interactive-stads-toer' in groepjes van vier hebben weeergisterengedaan. Dit betekende posten zoeken (met behulp van een kaar met daarop de locaties aangeduid) en daar dan een vraag beantwoorden. Deze vragen gingen dan over het Zweedse leven zoals 'welke van de drie wetten bestaat niet'. Erg interesant en zo leer je ook nog eens wat. Helaas wilde ze na het geven van ons antwoord niet zeggen of we deze goed hadden. Dus echt wijzer ben ik er niet van geworden.

Gister gingen we naar één of ander gebouw waar we in dezelfde groepjes van vier puzzels moesten oplossen. Je kreeg een electronische sleutel waarmee je kamers kon openmaken. Als je de puzzel binnen de juiste tijd had opgelost kreeg je punten en anders ging je zonder weg. De puzzels waren verschillende combinaties van fysiek, tactiek en nadenken. Erg gezellig en we hebben met z'n vieren zeker een goede tijd gehad. Vooral toen we doorkregen dat je een puzzel meerdere malen kon proberen.

Vandaag zijn we dan bezig geweest met 'Zweedse buiten sport en spellen'. Eigenlijk gingen we gewoon naar een veldje waar we konden frisbeeën, volleyballen en een paar totaal onbekende spelletjes. Vooral deze vond ik erg leuk om te leren. Toen viel mij op dat de oosterse mensen niet heel erg goed zijn in sport. Doen zij dit 'thuis' nooit? of doen zij daar gewoon totaal andere dingen? Maar dat maakt het kijken naar stelt-lopen natuurlijk wel erg grappig! En na wat hulp konden zij dan ook wel echt een stukje lopen met die onhandige dingen.

Dit is natuurlijk een erg gezellig programma en ik weet niet of het komt door de vreselijk drukke en goed georganiseerde intro in Eindhoven, maar deze intro viel wel een beetje tegen. Gelukkig wisten wij als studenten daar zelf nog wel wat van te maken. Eergisteren was er een feestje in één van de studenten-flats wat erg gezellig was en gister zijn we lekker wezen feesten in de soos 'Kären' waar ik erg heb genoten van de internationale studenten, de drank EN!!.. de zweedse dames die hier voor het eerst echt meededen.

Morgen beginnen dan de colleges. Stieken toch best wel zin in. Eens zien hoe dat er hier aan toe gaat. Jammer is dat ik dan wel veel minder tijd heb voor leuke dingen. Een tripje naar het hoge noorden, naar Helsinki voor een dagje of weekend, naar Eskilstuna (gratis bus voor studenten van het MDH omdat daar een faculteit zit) voor een dagje, specialedinertjesen natuurlijk de geweldige studentenfeesten!

Fantastisch om hier te zijn!
Peter

een eerste indruk op de afgelopen dagen.

Inmiddels begin ik mijn weg te vinden hier in Zweden. Dit is niet zo ver weg is van Nederland wat te zien is op de kaart, maar bijvoorbeeld ook in de taal. Echt heel veel woorden lijken heel sterk op woorden die wij gebruiken. Toch zijn de mensen en regels hier heel erg anders. Tot nu toe ben ik eigenlijk alleen nog maar in contact geweest met andere internationale studenten en de 'Fadders', de begeleiders van algemene studievereniging 'Kären' (spreek 'Korren'). Toch heb ik al heel veel rare dingen meegemaakt die ik leuk vind om te vertellen

Gister begon de dag weer met een hoop geklets, wat nu hopelijk toch wel echt afgelopen is. Iedereen hier houd er volgens mijontzettendveel van om mensen welkom te heten. Ook al zien we een persoon voor de derde keer, nog steeds krijgen we te horen dat hij ons welkom heet hier in Zweden. Maar van al dat gezwets heb ik wel een aantal dingen geleerd. Zo ben ik nu in het bezit van een MDH-card, wat een pas is die mij toegang verleend tot de gebouwen hier op het terrein. Deze blijven 24 uur per dag open voor mensen met zo'n kaartje. Ook hebben ze op die kaart een chip geplakt die er voor moet zorgen dat ik kan printen. Ook krijg ik binnenkort hopelijk een leuke studenten-pas die mij veel korting moet verzorgen.

's Middags was er geen programma. Toen heb ik even de tijd genomen om mijn tas dan eindelijk goed op te ruimen en de stad in te gaan met mijn huisgenootjes die ik eigenlijk pas even had gezien. één van de meiden in huis was gister jarig, tjah, en dan moeten er cadeautjes komen. Halverwege ben ik met een paar weggegaan voor een tour over de campus. Ze hebben hier heel veel met groepswerk. Er zijn best veel groepshokjes die je kunt reserveren en dan met een groepje in kan werken. Maar goed, leuk lief en aardig. Thuis teruggekomen rook het er heerlijk en had de jarige een heerlijkechocolade-taart voor ons gebakken! Samen met wijn uit haar omgeving en wat hapjes in de vorm van toastjes en chips was er een heerlijke borrel voor ons voorbereid. 's avonds was er een 'welcome mingle' met wat 'fingerfood'. Een echte avondmaaltijd was niet nodig, maar een beetje maaltijd was wel lekker. De rest vond dat niet zo nodig dus heb ik samen met mijn mede-kelder-bewoner even snel een heerlijk baget gemaakt.

De mingle zag er bij aankomst erg gezellig uit. We kregen een drankje wat op shampagne leek maar uiteindelijk een nogal zoete frisdrank bleek te zijn. Na de schrik was dat best lekker. Op de achtergrond was een lekker deuntje zodat er genoeg ruimte was om met mensen te praten. Ik zoek wat mensen op waar ik al eens mee geklets had om ze beter te leren kennen. Zo leerde ik via via nog veel meer mensen kennen en van alle kante hoorde ik dat ik de hapjes-tafel maar eens moest proberen. Hier hadden ze wat Zweedse lekkernijen neergelegd. Ik weet niet of het de gewenning of de combinatie was, maar ik was blij dat ik thuis nog even een snel gegeten had, om het maar even vriendelijk te zeggen. Heerlijke augurken waren een beetje zuur, maar wel erg lekker fris. Haring, heerlijk! maar ook deze vond ik erg zuur. Ik denk dat het de combinatie was die elkaar versterkte, maar voor mij iets te zuur. De Zweedse gehaktballetjes waren wel erg lekker, en die zijn zeker voor herhaling vatbaar. Nieuw voor mij was het feit dat Zweden een worst-land is, maar ik vond die gehaktballetjes duidelijk beter. En als 'toetje' hadden ze nog wat heerlijk fruit liggen. Natuurlijk moest ik wel alles even zelf proberen!

Van dat eten was ik toch eigenlijk wel toe aan een biertje. Bekend is dat het bier duur en niet te drinken is, maar hier hadden ze wel wat fris/cider/soda's die goed betaalbaar zijn. Het had een beetje de structuur van bier, maar smaakte naar iets totaal anders. Het voordeel is dat je zo even met je drinken doet, het nadeel is dat het verlangen naar een goed Nederlands pilsje steeds groter wordt. Dus jah, dan probeer je eens een wel bekend flesje Heineken. Hier zit daar echter maar 3,5 procent in en hoe ze daar aan komen weet ik niet, maar aanlengen met water is het in ieder geval niet. Maar ook nu gelde weer, het is even wennen, maar eigenlijk niet zo heel verkeerd.

Nou, de alcohol werd al even geschonken toen één van deorganisatorenhet podium op sprong voor een mededeling. Nu weet ik dat Nederland een land is met veel regels en wetten. Dat dit erger kon had ik woensdag al geleerd van depresentatiedoor een politie-agent. (bijvoorbeeld: absoluut niemand achter op je fiets die ouder is dan 10 jaar). Maar zij had dus een mededeling. Omdat er alcohol geschonken werd en er geen bewaking aanwezig was, was het verboden om te dansen.... Eigenlijk niet zo'n probleem want de muziek was er niet voor en de gelegenheid was meer voor kletsen. Maar toch wel raar...

Vandaag ben ik met een groepje van 4 op een tocht door de stad gestuurd. Dit was erg gezellig en de stad ziet er gezellig uit. Maar zodra je buiten het centrum zit is het ineens verlaten. Ook als ik mijn kamer uit loop de wijk in, dan is het daar zo rustig, bijna zorgwekkend. Een brede straat, 2 keer 2 rijbanen waar gewoon zelden een auto rijdt... Na de toer zijn we met z'n vieren nog even naar de haven gegaan en hebben daar heerlijk in het zonnetje aan de kade gelegen. Het is hier vandaag ongeveer 20 graden en in de zon betekend dat dus gewoon lekker in een t-shirt buiten lopen. Nou, van mij mag het zo nog wel even blijven.

Morgen gaan we spellen in een 'Fort Boyard' stijl doen, geen idee wat het inhoud, maar het klinkt gezellig. En daarna gaan we op een kroegentocht wat ook niet verkeerd klinkt! Zondag is gereserveerd voor traditionele Zweedse spellen en activiteiten.

Volgens mij ga ik nog een paar gezellige dagen tegemoet.

grtz,
Peter